Кӯҳҳои Фон

Кӯҳҳои Фон – сарзамини ҳайратангезе мебошад, ки дар ҷои васли ду қаторкӯҳи азим: Помир-Алой ва Ҳисор. Дар ин минтақа кӯлҳои фирӯзаранг ва зумуррадранг, пиряхҳо ва дарёҳои пурмавҷ, дараҳои кӯҳи ва ағбаҳо ба назари сайёҳон манзараҳои худро аён месозанд.

Аз сабаби он ки дар ин минтақа роҳҳои нақлиётии муосир дастрасанд (байни Душанбе ва ноҳияҳои дараи Зарафшон, инчунин пайвасти роҳи бо Самарқанд), Куҳҳои Фон минтақаи машҳури сафарҳои пиёда, экотуризм ва варзишҳои шадид мебошад. Обу ҳавои ин минтақа гарм ва устувор мебошад.

“Ман қалби худро дар кӯҳҳои Фон мондаам, акнун ман бе дил тайъи дашт мекунам…” Ин сатрҳоро Юрий Визибор навиштааст. Дар давраҳои Шӯравӣ, кӯҳҳои Фон дар байни сайёҳон ва кӯҳнавардони тамоми собиқ Иттиҳоди Шӯравӣ бениҳоят машҳур буд. Айни замон бошад ба ин минтақаи хушманзан бештар сайёҳони хориҷи дур бештар зиёрат менамоянд.

Зиёратгоҳҳои асосии кӯҳҳои Фон ин якчанд минтақаҳои дорои кӯлҳо мебошанд. Ҳамчун нуқтаи оғози сайр ва базаи хатсайрҳҳо шаҳри Панҷакентро интихоб намудан қулайтар аст, ки дар онҷо метавон лавозимоти даркориро дастрас кард ва лавозимоти нодаркорро бароҳи нигаҳдори дар меҳмонхонаҳо боқи монд, инчунин нақлиёти лозимаро метавон дастрас кард.

Вилояти Хатлон

Қалъаи Мир-и Балҷувон

Қалъаи Мири Балҷувон дар теппае дар маркази ноҳияи Балҷувон, дар соҳили рости дарёи Сурхоб ҷойгир аст. Қароргоҳи Бек, бо қалъаи хурд дар деҳаи иборат аз

Муфассалтар »
Намудҳои сайёҳи

Сайёҳии кӯҳнавардӣ

Тоҷикистон барои дӯстдорони кӯҳнавардӣ биҳишт аст. Кишвар дар қаторкӯҳҳои Помир ҷойгир аст ва дорои бисёр кӯҳҳои баланд, аз ҷумла Пики Ленин мебошад, ки яке аз

Муфассалтар »
Осоишгоххо

«Сафед-дара»

Базаи лижаронии «Сафед-дара». Шумо метавонед дар ин ягона осоишгоҳи лижаронии Тоҷикистон – Сафед-Дара истироҳати хуби зимистона дошта бошед, лижаронӣ кунед ва лаззати фароғатии зимистонро эҳсос

Муфассалтар »