Иди Меҳргон, дар баробари Иди Наврӯз, яке аз ҷашнҳои муҳими фарҳанги ориёӣ ба ҳисоб меравад ва бо зич пайваста аст. Агар Наврӯз ин рӯзи баробаршавии шабу рӯзи баҳорӣ бошад, Меҳргон ин баробаршавии шабу рӯз дар тирамоҳ ва ҷашни фаровонию ҷамъоварии ҳосилот мебошад.
Иди Меҳргон сарчашмаи худро аз давраҳои то мелодӣ мегирад. Бостоншиносон дар шаҳри қадимаи Панҷакент тасвири девориеро кашф кардаанд, ки ба асрҳои VI-VII таалуқ дорад ва дар он деҳқон ва ҷамъоварии гандум ба ҷуволҳо нақш ёфтааст.
Дар Тоҷикистон ин ид дар соли 2009 аз нав таъсис ёфта ба сатҳи ҷашнҳои миллӣ баробар гардонида шудааст. Дар ин рӯз боғу гулгаштҳо бо дӯконҳои пур аз меваю сабзавоти тару тоза пур мешаванд, таъомҳои анъанавӣ тайёр карда мешаванд ва мардум бо либосҳои миллӣ дар бар ба рақсу бозӣ ҷашн мегиранд.
Меҳргон фурсате аҷибест то Тоҷикистонро боздид намуда ба муҳити фарҳанги бозинат ва таърихи қадими халқи тоҷик ғарк гардед. Бештар аз он, ин имконияти хубест аз табиати зебои тирамоҳии манзиламон ҳаловат бурда ҳосилоти нави тару тозаро бичашед.
