Хатсайрҳо

Таърихи бой ва мероси бойи фарҳангӣ, табиати беназири рангоранг ва ҷойҳои биҳиштосои Тоҷикистон барои рушди сайёҳӣ заминаи устувор мебошанд, ки манбаи боэътимоди рушди иқтисодиёти миллӣ ҳисобида мешавад.

Ҳоло зиёда аз 200 ширкати сайёҳӣ, 182 меҳмонхона, 26 хостел ва мотель, 45 шифохона, 8 маркази саломатӣ ва поликлиника, 10 хонаи истироҳат, 1 пансионат, 1 кемпинг ва 4 пойгоҳи истироҳат ва сайёҳӣ фаъолият мекунанд.

Иқлими Тоҷикистон қитъавӣ ва субтропикӣ буда, дар кӯҳҳо ҳарорати миёна ва сард аст.

Дар як муддати кӯтоҳ шумо метавонед ба теппаҳои барфпӯши шарқии Помир дар ноҳияи Шаҳритуси қисми ҷанубии кишвар (вилояти Хатлон) бо ҳарорати 40 дараҷа ташриф оред.

Масалан, соҳилҳои 947 дарё, кӯл, обанборҳо, манбаъҳои минералӣ, канори кӯҳҳо, ноҳияҳои кӯҳии Тоҷикистон, Қаротегин, Дарвоз, пиряхҳои кӯҳии Памир, шаршараҳо, объектҳои табиӣ ва таърихӣ, иқлими мусоид, олами наботот ва ҳайвоноти кӯҳистон асоси устувори ташкили ҳудудии сайёҳӣ мегарданд ва ба рушди иқтисодиёт ва сатҳи иҷтимоию иқтисодии Тоҷикистон мусоидат мекунанд.

Дар раванди рушди сайёҳии дохилӣ ва байналмилалӣ дар Тоҷикистон зиёда аз 3000 ёдгории таърихию фарҳангӣ ба қайд гирифта шудааст, шумораи зиёди захираҳои экологӣ барои дохил шудан ба рӯйхати сайёҳӣ омӯхта мешаванд.

Бо омадан ба Тоҷикистон, сайёҳон на танҳо қуллаҳои бузурги кӯҳҳои Помирро забт карда метавонанд, балки аз хатсайрҳои экологӣ низ сайр карда, биноҳои рангорангро дидан, ба фазои фарҳанги бойи тоҷик ғарқ шудан мумкин аст.

Ҷойи диққати асосии Тоҷикистон, албатта, Душанбе аст, пойтахти давлат ва маркази фарҳангӣ. Сафари худро аз пойтахти Тоҷикистон оғоз кардан мумкин аст.